Van Bolivia naar Peru
Blijf op de hoogte en volg Julius en Alet
06 December 2012 | Peru, Paracas
Vooraf verwacht je dat de verschillen tussen deze twee landen klein zijn. Qua natuur, uiterlijk van de mensen en het verschil in hoogten klopt dat ook wel. Toch is Peru een stuk verder door ontwikkeld dan zijn buurland Bolivia. Je ziet dat terug in de handelsgeest van de Peruaan, de goede infrastructuur en de vele reisbureaus die je van alles proberen aan te smeren. De aantrekkingskracht van Machu Picchu kent zijn uitwerking op de Peruaan, ze zijn geheel overgeleverd aan het uitoefenen van activiteiten om het toeristengeld binnen te halen.
Maar goed, we zaten nog in Bolivia. In La Paz hebben we genoten van de chaos. We hebben heel wat afgeslenterd door de vele leuke straatjes. Een bezoek aan de heksenmarkt zullen we niet snel vergeten, hier hangen namelijk dode llama foetussen. We sluiten La Paz af met een Hollandse avondje in een Nederlands cafe.
Vanuit La Paz vertrekken we naar Copacabana, een pittoresk plaatsje dat aan het Titicacameer ligt. Vanaf hier maken we een mooie dagtour naar het nabij gelegen eiland Isla del Sol. We maken daar een 6 uur durende wandeling door de bergen als oefening voor de Machu Picchu. Omdat we zo hoog zitten, 3800 meter, kent dit eiland geen schaduw. De zon staat recht boven ons hoofd. In Copacabana eten we Trucha, de vis die in het meer wordt gevangen. Je zou het niet geloven maar we vinden het erg lekker!
De grensovergang van Bolivia naar Peru gaat gesmeerd. Het eerste Peruaanse dorp dat we aan doen is Puno. Dit dorpje ligt aan de Peruaanse kant van het Titicacameer en dient als uitvalbasis van de Uros eilanden. Dit zijn drijvende rieteilanden waar sommige bevolkingsgroepen nog op leven. Erg leuk om te zien dat riet zo veelzijdig is. Men gebruikt het om huizen, boten en hun eiland mee te bouwen maar daarnaast fungeert het ook als eten. De demonstratie van hoe men het eiland heeft gemaakt is ronduit vermakelijk.
Cusco is de tweede Peruaanse stad die we bezoeken. Jemig, wat is dit een mooie stad! De stad staat bomvol mooie koloniale gebouwen, kerken en er zijn verschillende resten van Inca bouwwerken te bewonderen. Cusco was de centrale stad in het Inca tijdperk. We snuiven aardig wat cultuur op en sprokkelen onze outfit voor de Inca Trail bij elkaar.
Voorzien van twee echte afritsbroeken, ( we zijn natuurlijk wel de toerist ) twee poncho's en twee slaapzakken melden we ons in de vroege ochtend van 1 december bij onze gids Simon Puma. Samen met elf andere lotgenoten wagen we het er op de originele Inca Trail van circa 45 kilometer naar Machu Picchu te gaan lopen. We hebben zeven "porters" bij ons die de tenten, keukenspullen en het voedsel voor de komende dagen dragen. Het gezelschap wordt gecomplimenteerd door de kok. We zijn een beetje gespannen bij aanvang van de trekking, zeker ook omdat blijkt dat wij onze eigen tas en matras wel moeten dragen. Oeps, dat wordt een uitdaging met 12 kilo op onze rug!
De eerste dag komen we vrij gemakkelijk door. Onderweg krijgen we een heerlijke lunch geserveerd. Ongelofelijk hoe lekker de kok kan koken op twee kleine gaspitjes. Dit krijgen wij in een normale keuken niet eens voor elkaar. Aangekomen op het kamp voor de eerste overnachting hebben de porters de tenten al opgezet. Wauw, wat slapen we in een mooie omgeving... Na het eten duiken we onze tent in. De tweede dag schijnt een zware tocht te worden.
Om half zes worden we wakker van een geluid dat lijkt alsof iemand op onze tent slaat. We ritsen de rits snel open en zien van schrik onze kok klaar staan met een kopje thee. Tentservice! Na een ontbijt met pannenkoeken moeten we dan toch echt los. 7 km lang alleen maar bergopwaarts tot een hoogte van 3900 meter. Je kunt het vergelijken met 6 uur lang trap lopen. Helemaal gesloopt van het passeren van de "Dead womens pass' komen we aan het eind van de middag aan bij ons tweede camp.
Na een lekkere omelet zijn we klaar voor de derde dag. Op papier de langste dag. We lopen deze dag berg op en af maar zien schitterende natuur. Om 4 uur komen we aan in ons kamp, de laatste nacht alweer in de tent. Vanuit ons kamp kun je de Machu Picchu berg al zien liggen! Schijn bedriegt want het is de volgende ochtend toch nog 4 uur lopen. We zeggen s avonds de porters en kok gedag nadat ze ons hebben getrakteerd op zelfgemaakte chips en popcorn!
De vierde dag worden we om drie uur gewekt. Nouja gewekt, we hebben vrijwel niet geslapen in verband met de kletterende regen. Shit, dat hadden we niet gepland. We mogen echter blij zijn dat we nog maar een paar drupjes hebben gehad want we zitten toch echt in het regenseizoen. Er zit voor ons niets anders op dan de poncho over ons heen te trekken en de zaklamp aan te knippen om in het donker op pad te gaan.
Als we op een uur lopen van Machu Picchu zijn begint onze laatste echte klim. Alles in ons lichaam wil harder gaan lopen bij de gedachte dat we bijna bij de Sun Gate zijn. De adrenaline giert door ons lijf bij de eerste aanblik van de Machu Picchu. We omhelzen elkaar, geven high fives en ploppen onze biertjes open om op dit moment te proosten. Vier dagen afzien wordt dan eindelijk beloond. We hebben het gehaald en wat is Machu Picchu toch mooi!
Vanaf de Sun Gate, de officiële ingang van de Inca's, dalen we langzaam af naar Machu Picchu. De wolken maken plaats voor de zon waardoor het allemaal nog idyllischer lijkt. We maken enkele foto's maar genieten vooral van dit moment. In Machu Picchu aangekomen ontvangen we een rondleiding van Simon. Helaas moeten we vroegtijdig afscheid nemen van de groep... Tot onze grote verbazing hebben wij als enige een ticket voor het beklimmen van de Waynapicchu. Je weet wel, DE berg die je op alle foto's van Machu Picchu ziet. We klimmen nog eens een dik uur maar worden dan wel beloond met een fantastisch mooi uitzicht.
Rond middenacht komen we weer aan in Cusco. Als we de volgende ochtend door de stad heen lopen horen we in elke straat ; maaassaaaaage?! Na drie keer nee te hebben gezegd konden we de verleiding toch niet weerstaan. Daar knapten we behoorlijk van op.
Morgen gaat onze vlucht naar Costa Rica, om deze reden besluiten we die zelfde avond nog de bus te pakken richting Paracas. Hier zijn we gister aangekomen. Op deze manier konden we toch nog wat meer van Peru zien. We bezoeken hier de eilandengroep Islas Ballestas. De thuishaven van honderdduizenden vogels en vele zeeleeuwen. We hebben een fantastisch hotel aan de zee, voor ons een mooie afsluiter van Zuid Amerika.
Morgenochtend hervatten we de panamericana higway richting Lima. We hebben enorm genoten van de vele contrasten die Zuid Amerika te bieden heeft. Van dit continent dat veelal als gevaarlijk wordt beschouwd zijn we gaan houden. Ooit keren we hier terug. Maar nu eerst lekker naar het echte mooie weer.
Costa Rica, zet de surfplanken maar klaar! Here we come!
Liefs Juul & Alet
Maar goed, we zaten nog in Bolivia. In La Paz hebben we genoten van de chaos. We hebben heel wat afgeslenterd door de vele leuke straatjes. Een bezoek aan de heksenmarkt zullen we niet snel vergeten, hier hangen namelijk dode llama foetussen. We sluiten La Paz af met een Hollandse avondje in een Nederlands cafe.
Vanuit La Paz vertrekken we naar Copacabana, een pittoresk plaatsje dat aan het Titicacameer ligt. Vanaf hier maken we een mooie dagtour naar het nabij gelegen eiland Isla del Sol. We maken daar een 6 uur durende wandeling door de bergen als oefening voor de Machu Picchu. Omdat we zo hoog zitten, 3800 meter, kent dit eiland geen schaduw. De zon staat recht boven ons hoofd. In Copacabana eten we Trucha, de vis die in het meer wordt gevangen. Je zou het niet geloven maar we vinden het erg lekker!
De grensovergang van Bolivia naar Peru gaat gesmeerd. Het eerste Peruaanse dorp dat we aan doen is Puno. Dit dorpje ligt aan de Peruaanse kant van het Titicacameer en dient als uitvalbasis van de Uros eilanden. Dit zijn drijvende rieteilanden waar sommige bevolkingsgroepen nog op leven. Erg leuk om te zien dat riet zo veelzijdig is. Men gebruikt het om huizen, boten en hun eiland mee te bouwen maar daarnaast fungeert het ook als eten. De demonstratie van hoe men het eiland heeft gemaakt is ronduit vermakelijk.
Cusco is de tweede Peruaanse stad die we bezoeken. Jemig, wat is dit een mooie stad! De stad staat bomvol mooie koloniale gebouwen, kerken en er zijn verschillende resten van Inca bouwwerken te bewonderen. Cusco was de centrale stad in het Inca tijdperk. We snuiven aardig wat cultuur op en sprokkelen onze outfit voor de Inca Trail bij elkaar.
Voorzien van twee echte afritsbroeken, ( we zijn natuurlijk wel de toerist ) twee poncho's en twee slaapzakken melden we ons in de vroege ochtend van 1 december bij onze gids Simon Puma. Samen met elf andere lotgenoten wagen we het er op de originele Inca Trail van circa 45 kilometer naar Machu Picchu te gaan lopen. We hebben zeven "porters" bij ons die de tenten, keukenspullen en het voedsel voor de komende dagen dragen. Het gezelschap wordt gecomplimenteerd door de kok. We zijn een beetje gespannen bij aanvang van de trekking, zeker ook omdat blijkt dat wij onze eigen tas en matras wel moeten dragen. Oeps, dat wordt een uitdaging met 12 kilo op onze rug!
De eerste dag komen we vrij gemakkelijk door. Onderweg krijgen we een heerlijke lunch geserveerd. Ongelofelijk hoe lekker de kok kan koken op twee kleine gaspitjes. Dit krijgen wij in een normale keuken niet eens voor elkaar. Aangekomen op het kamp voor de eerste overnachting hebben de porters de tenten al opgezet. Wauw, wat slapen we in een mooie omgeving... Na het eten duiken we onze tent in. De tweede dag schijnt een zware tocht te worden.
Om half zes worden we wakker van een geluid dat lijkt alsof iemand op onze tent slaat. We ritsen de rits snel open en zien van schrik onze kok klaar staan met een kopje thee. Tentservice! Na een ontbijt met pannenkoeken moeten we dan toch echt los. 7 km lang alleen maar bergopwaarts tot een hoogte van 3900 meter. Je kunt het vergelijken met 6 uur lang trap lopen. Helemaal gesloopt van het passeren van de "Dead womens pass' komen we aan het eind van de middag aan bij ons tweede camp.
Na een lekkere omelet zijn we klaar voor de derde dag. Op papier de langste dag. We lopen deze dag berg op en af maar zien schitterende natuur. Om 4 uur komen we aan in ons kamp, de laatste nacht alweer in de tent. Vanuit ons kamp kun je de Machu Picchu berg al zien liggen! Schijn bedriegt want het is de volgende ochtend toch nog 4 uur lopen. We zeggen s avonds de porters en kok gedag nadat ze ons hebben getrakteerd op zelfgemaakte chips en popcorn!
De vierde dag worden we om drie uur gewekt. Nouja gewekt, we hebben vrijwel niet geslapen in verband met de kletterende regen. Shit, dat hadden we niet gepland. We mogen echter blij zijn dat we nog maar een paar drupjes hebben gehad want we zitten toch echt in het regenseizoen. Er zit voor ons niets anders op dan de poncho over ons heen te trekken en de zaklamp aan te knippen om in het donker op pad te gaan.
Als we op een uur lopen van Machu Picchu zijn begint onze laatste echte klim. Alles in ons lichaam wil harder gaan lopen bij de gedachte dat we bijna bij de Sun Gate zijn. De adrenaline giert door ons lijf bij de eerste aanblik van de Machu Picchu. We omhelzen elkaar, geven high fives en ploppen onze biertjes open om op dit moment te proosten. Vier dagen afzien wordt dan eindelijk beloond. We hebben het gehaald en wat is Machu Picchu toch mooi!
Vanaf de Sun Gate, de officiële ingang van de Inca's, dalen we langzaam af naar Machu Picchu. De wolken maken plaats voor de zon waardoor het allemaal nog idyllischer lijkt. We maken enkele foto's maar genieten vooral van dit moment. In Machu Picchu aangekomen ontvangen we een rondleiding van Simon. Helaas moeten we vroegtijdig afscheid nemen van de groep... Tot onze grote verbazing hebben wij als enige een ticket voor het beklimmen van de Waynapicchu. Je weet wel, DE berg die je op alle foto's van Machu Picchu ziet. We klimmen nog eens een dik uur maar worden dan wel beloond met een fantastisch mooi uitzicht.
Rond middenacht komen we weer aan in Cusco. Als we de volgende ochtend door de stad heen lopen horen we in elke straat ; maaassaaaaage?! Na drie keer nee te hebben gezegd konden we de verleiding toch niet weerstaan. Daar knapten we behoorlijk van op.
Morgen gaat onze vlucht naar Costa Rica, om deze reden besluiten we die zelfde avond nog de bus te pakken richting Paracas. Hier zijn we gister aangekomen. Op deze manier konden we toch nog wat meer van Peru zien. We bezoeken hier de eilandengroep Islas Ballestas. De thuishaven van honderdduizenden vogels en vele zeeleeuwen. We hebben een fantastisch hotel aan de zee, voor ons een mooie afsluiter van Zuid Amerika.
Morgenochtend hervatten we de panamericana higway richting Lima. We hebben enorm genoten van de vele contrasten die Zuid Amerika te bieden heeft. Van dit continent dat veelal als gevaarlijk wordt beschouwd zijn we gaan houden. Ooit keren we hier terug. Maar nu eerst lekker naar het echte mooie weer.
Costa Rica, zet de surfplanken maar klaar! Here we come!
Liefs Juul & Alet
-
06 December 2012 - 21:40
Heit En Mem:
tjonge jonge wat een schitterend verslag ! De tocht wordt zo mooi beschreven !
Bijna voelbaar die ontberingen ! Kregen echt kippenvel !
Zijn vreselijk trots op jullie dat jullie het gehaald hebben ! grandioos gefeliciteerd !!
Tot snel en een hele dikke knuffel ! -
06 December 2012 - 22:31
Marleen Hauber Karssen:
hoi hoi
Wat mooi dat jullie alles zo goed bij houden en ons zo op de hoogte houden.
Mijn complimentjes , veel plezier nog
groetjes marcel marleen en marciano -
07 December 2012 - 02:29
Louise:
He daar,
Dat klinkt als een goed verhaal! Lekker genieten op Costa Rica. Ik vlieg dinsdag alweer terug naar ons kikkerlandje.
X -
07 December 2012 - 09:55
Inge:
Aaah dappere dodo's zijn jullie! Ik word al moe bij het lezen van jullie verhaal! Je krijgt er dan wel weer prachtige foto's voor terug! Julie zullen inmiddels wel in topconditie zijn van al dat wandelen! Wat gaat tijd ook snel of niet! Voor mijn gevoel zijn jullie nog niet eens zo lang weg! i
Veel plezier Costa Rica! X -
07 December 2012 - 11:02
Alie Hidding:
Wat weer een mooi verhaal en prachtige foto's, we genieten er iedere keer weer van.
Jullie hebben nal heel veel kilometers in de benen zeker.
Veel plezier nog.
Hier hebben we sneeuw.
Gr. Jan en Alie. -
07 December 2012 - 11:09
Barry:
Hallo Julius,
Zo te zien hebben jullie het daar geweldig, leuke verslagen. Het weer is er zo te zien veel beter dan hier. (sneeuw, ijzel, wind en koud)
Hier bij ViVa! is het nog steeds erg druk en er lopen genoeg trajecten, dus als je weer in dit mooie landje bent kun je weer aan de bak.
Voorlopig hebben jullie nog een hele mooie reis voor de boeg dus geniet er lekker van!
groet,
Barry & Robert -
07 December 2012 - 11:56
Oma En Opa :
Jullie genieten van de zon ,wij van de sneeuw.
Wat een verschil.
Liefs Oma en Opa
-
07 December 2012 - 12:37
Bart En Janneke:
Wat een mooi verhaal en wat een COOLE foto's.
Gr BART en Janneke -
07 December 2012 - 13:19
Karo:
Oooooooooooo geweldig!
Ouwe kampeerders.
Ben nu ook zeker overtuigd om naar Zuid-Amerika te gaan!
Mag ik dan de afritsbroek lenen ;-)? -
07 December 2012 - 16:12
Hiddo:
Tof reisje :)) maken jullie
Veel plezier in Midden-Amerika. De gemailde "ontberingen" zullen wel meevallen gezien jullie reeds opgedane ervaringen.
Pura Vida uit een koud Workum
-
07 December 2012 - 16:27
Elly :
Juul & Alet!!
Wat een belevenissen allemaal!!
Geweldig! Leuk om alles zo te kunnen volgen!
Geniet van Costa Rica (en de rest..)
Tuut Elly -
07 December 2012 - 16:43
Coby Bandstra:
Wat weer een prachtig verhaal en schitterende foto's!!! jullie mogen zeker trots zijn! wij hebben sint weer het land uitgejaagd, nu op naar kerst, boompie halen ;-))
Geniet,geniet,geniet!! -
07 December 2012 - 19:46
Jan En Trijntje:
Hoi lieve wereldreizigers,
Weer een fantastisch verhaal, en mooie foto's, en wat zien jullie er lekker bruin uit.
Jullie hebben weer veel beleefd en gedaan, maar goed dat ik die bergen niet op moest, dan waren jullie april 2014 nog niet thuis.
Dus niet zeuren over dat beetje regen, hier vannacht -10 daar wordt je echt niet vrolijk van brrrrr.
Alle verhalen gaan mee naar Harich, daar wordt ook erg met jullie mee geleefd.
Geniet lekker op Costa Rica en laat snel weer wat horen, en maak vooral veel foto's.
liefs van ons -
07 December 2012 - 20:04
Bertus En Roely:
Hoi Julius en Alet,
Jullie sluiten vandaag het eerste hoofdstuk van jullie reis af. Wat een succes was dit. Nu op naar Costa Rica en dan vol enthousiasme aan het volgende hoofdstuk beginnen. Wij genieten weer mee. Enneh...Amerika komt steeds dichterbij. Een goede reis en we wachten op de eerste verhalen. Dikke kus, Bertus en Roely -
07 December 2012 - 21:51
Natasja En Sven:
Hey Julius en Alet,
weer een prachtig verhaal en tjonge jonge wat een belevenissen. Hier geen surfplanken maar kunnen we de snowboots, slee en misschien de schaatsen uit de kast halen.
have fun en tot het vogende verhaal
Liefs Natasja en Sven -
09 December 2012 - 19:30
Gert Jan:
Hey Juul & Alet,
Super te lezen dat het jullie zo goed gaat! Mooi verhaal en een zonnige tegemoet wat wil een mens nog meer? Geniet van de zon en kijk al uit na de nieuwe verhalen.
X Denise & Gert Jan -
10 December 2012 - 18:48
Arne:
Wat een mooie foto's, leuk om zo te zien. Lekker genieten! Groeten
Van uit het zon/ sneeuw / regen overgoten Nederland. Arne -
12 December 2012 - 13:04
Gré En Dirk:
Lieve Alet en Julius,
Die Inca Trail dat was toch wel een topper! 45 km lopen,misschien soms strompelen, maar de finish halen, geweldig! Wij vinden, wat uit alles blijkt, dat jullie zowel fysiek als geestelijk enorm goed zijn voorbereid op alles wat jullie doen en beleven tijdens deze unieke wereldreis
Ik ben benieuwd of jullie nog bijzondere tradities meemaken rondom de kerstviering en de nieuwjaarswisseling.Van onze kant alvast de beste wensen voor heden en toekomst.
Binnenkort op naar Mexico, voor ongetwijfeld een vreugdevolle ontmoeting met de ouders van Julius en daarna in de Verenigde Staten met de ouders van Alet. Schitterend, dat tijdens zo’n wereldreis dat ook nog mogelijk wordt gemaakt.
Het ga jullie goed!
-
27 December 2012 - 23:54
Wim Barkhuis En Janny Maat:
een hele fijne reis en een gelukkig en gezond 2013 gewenst
met vr gr wim barkhuis en janny maat
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
